Ateş Dikeni (Pyracantha)

Ateş dikeni, her mevsim yeşil ve renkli kalabilen, bir çeşit dikenli çalı türüdür. Bu bitki, tavşan elması, köpek elması veya kuş alıcı olarak da bilinir. Halk arasında bilinen isimlerinden de anlaşılacağı üzere, meyveleri hayvanlar tarafından sevilip tüketilir.

Ateş dikeni bitkisi, çok ışıklı ve aydınlık ortamları sever. Az suyla, kireçli topraklar dahil, her türlü toprakta kolayca yetiştirilebilir. Fazla bakım istemeyen bu bitki, kış şartlarında bile yeşil renklerini koruyabilir, meyvelerini dökmezler. Tatlı olan meyveleri, koyu kırmızı, koyu turuncu ve sarı renkli üzüm salkımına benzer. Boncuk görünümlü meyveleri ancak yumuşadığında yenir. Çiçeklerini ise ilkbaharda açar. Meyvesi sarı renkli olan cinsi kışın yeşil kalmaz.

Estetik açıdan hoş görünümlü olan ateş dikeni, park ve bahçelerde, peyzaj çalışmalarında sıkça kullanılır. Gruplar halinde kullanıldığında bahçelere renk katar. Çit olarak kullanılmasına sıkça rastlanır. Özellikle İngiltere’de evlere çit yaparken tercih edilir. Ateş dikeni özellikleri bakımından en ilginç olanı ise, ince ve uzun yapraklarının ateşe dayanıklı olmasıdır. Bu özelliği sebebiyle, ormanlarda ağaç aralarına dikilse yangının büyümesini engeller.

Ateş Dikeni Faydaları

• Yüksek tansiyonu düşürür ve normale indirir.
• Solunum yolunu rahatlatıp, nefesi açar.
• Boğaz enfeksiyonu rahatsızlıklarında kullanılabilir.
• En önemlisi; kalp ve damar sağlığı açısından olumlu katkı sağlar. Kalp çarpıntısına iyi gelir. Hatta son senelerde, kalp ilaçlarının içeriğinde kullanılmaktadır.
• Meyveleri C vitamini içerir. Cildin nemlenmesini sağlar.
• Sindirimi kolaylaştırıp, mideyi rahatlatır.
• Mutfaklarda, portakal reçeli yapımında kullanılır.
• Özellikle tatlı meyvelerine gelen kuşlar sayesinde, zararlı haşereler yok olarak doğal dengenin devamı sağlanır.

İnsanların da severek yediği bu bitkinin meyvesi, şifalı bitkiler içinde dikkatli tüketilmesi gerekenler içindedir. Çünkü meyvesinin çekirdeğinde bulunan oksijen siyanürü sayesinde, az ve kararında yendiğinde nefesi açar, çok yendiğinde ise zehirleyebilir.

Bu şifalı bitki, son zamanlarda bitkisel tedavi alanında kullanılmaya başlanmıştır. Unutulmaması gereken konu ise, bitkilerle hastalıkları önlemek tedaviden daha kolaydır. Eğer tedavi görülen bir hastalık söz konusu ise, hekimi kullanılan bitkiler konusunda bilgilendirmek şarttır.